Hier zijn ook van mij nog enkele gevonden recencies (en wat andere info).
Jan Pieter Ekker − 28/07/05, 00:00 in de Volkskrant:
De moedige strijd van een dappere duif Valiant..
Ook dieren kunnen worden onderscheiden als oorlogsheld. De hond Rob, die meer dan twintig parachutesprongen maakte om geheime missies uit te voeren achter de vijandelijke linies, en de hond Ricky, een expert in het ruimen van mijnen, kregen een medaille voor dappere dieren. Eind vorig jaar onthulde prinses Anne in Londen een monument voor de glimwormen die de Britse soldaten in de Eerste Wereldoorlog hielpen bij het kaartlezen.
De Britse animatiefilm Valiant is een standbeeld voor een dappere postduif, die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog toont dat moed belangrijker is dan spanwijdte. Als Valiant in de tot dorpskroeg omgebouwde roeiboot een propagandafilmpje ziet (‘Vogels onder de wapenen’), vliegt hij onvervaard naar Londen om zich aan te melden bij de Koninklijke Postduifdivisie. Een brute, uit Stanley Kubricks
Full Metal Jacket weggelopen drill instructor ontfermt zich over het piepkuiken en nog wat antihelden, waaronder een ongelikte vogel die het alfabet kan boeren en een bijziende, bekakte vogel.
Natuurlijk moet het zooitje ongeregeld al snel op een allesbeslissende missie. En natuurlijk slagen ze erin om uit de grijpgrage klauwen van de Duitse valken te blijven. De helden van het luchtruim bezorgen Londen cruciale informatie, waardoor Operatie Overlord van het Nauw van Calais naar de Normandische kust wordt verplaatst.
‘Van de producent van Shrek’, staat er groot op het affiche, maar dat niveau haalt Valiant bij lange na niet. De vogeltjes zijn zacht en pluizig, verder is de film niet al te gedetailleerd en wonderlijk kaal. Mensen komen er niet in voor, wel door mensenhanden op mensenformaat vervaardigde tanks, huizen, pantservoertuigen, slagschepen en vliegtuigen. Het aantal beesten is beperkt: het Franse verzet bestaat uit twee muizen met baret; de Duitse bezetters zijn drie wrede valken.
Voor het kleine grut is de film in het Nederlands nagesynchroniseerd. Daniel Boissevain gaf zijn stem aan Valiant. Beau van Erven Dorens en Bas Westerweel zijn luidruchtig aanwezig in een aantal bijrollen.
Op de site van Film 1:
Het verhaal van 'Valiant' is geïnspireerd op het feit dat Engelse postduiven tijdens Tweede Wereldoorlog duizenden levens hebben gered en dat 31 van de 53 eremedailles aan dierlijke helden naar duiven zijn gegaan.
Op: http://www.bbc.co.uk/films/ukmovies/newmovies/incinemasnow/valiant.shtml:
Over 30 pigeons received the Dickin Medal (the animal equivalent of the Victoria Cross) after delivering vital messages to the French Resistance during World War II.
Op Digg.be:
‘Valiant’, daarentegen, is veel rijker aan details, veel mooier afgewerkt. Let op een scène in een aan flarden geschoten kerk in Frankrijk: er valt rose-rood licht binnen van de hemel buiten die in brand staat door de bombardementen. We kunnen de oneffenheden in de stenen zien. Later zien we de duiven, samen met de Franse verzetsmuizen, op een tafel zitten en de groeven in het hout van dat tafelblad zijn duidelijk zichtbaar. En kijk eens naar de manier waarop het licht binnenvalt door het bladerendek van een bosje, tijdens een achtervolging naar het einde van de film toe: de zon komt in fotogenieke stralen door de begroeiing heen stralen. ‘Valiant’ ziet er van a tot z verzorgd uit, terwijl ‘Madagascar’ eerder schetsmatig, cartoonachtig was – om niet te zeggen, slordig.
Op: Wikipedia:
Valiant sets the Second World War as its backdrop, and thus the film has various factual references to World War II. McGregor himself called it "a good old-fashioned war movie."[2] The film's use of WWII imagery is apparent throughout; for instance, the villainous characters in the film hold obvious links to the Nazis, although Nazism is never specifically mentioned, nor are Nazi symbols ever overtly visually depicted - edited symbols are however discreetly inserted. For example, General Von Talon wears a large Reichsadler badge that depicts the German eagle, taken from the coat of arms of Germany. Yet this version, unlike the Hoheitszeichen (Nazi Germany's national insignia), has the eagle grasping two bones,[2] whereas the Hoheitszeichen depicts the eagle clutching a swastika. Furthermore, the film's primary antagonist, Von Talon, holds specific links to Adolf Hitler. For example, Von Talon states whilst holding Mercury as a prisoner of war that he would not eat Mercury, as he is a vegetarian, a direct reference to Adolf Hitler's vegetarianism.
Tom Jacomb, line producer for Vanguard Animation stated that the biggest difficulties whilst making the film was the detail required for the birds' feathers. He stated that "most — no, all — our problems were feathers",[5] and described them as a "misery in computer animation".[5] Director Gary Chapman insisted that each bird must look distinctive,[5] and as a result, the pigeons came in various colours, including beige, blue, yellow, red and grey. He also requested that each bird be dressed in clothing,[5] and clothing accessories appear throughout the film on characters, usually hats, belts, and military medals and, in the case of the villainous Von Talon, a black leather cape. However, before Valiant, Bugsy, Lofty Thaddeus Worthington, Tailfeather, Toughwood complete their military training, they appear entirely clothes-free, equipped with no military regalia.
The musical score was composed by George Fenton and mostly performed by the Royal Philharmonic Orchestra.[12] The orchestral music is in keeping with the military theme of the film, especially in the case of tracks such as "March of the R.H.P.S.", which was performed by The Central Band of the Royal Air Force.[12] The tracks were recorded at AIR Recording Studios and at Angel Recording Studios in London and at Right Track Studios, New York.[12] The only track not composed by Fenton, and the only track featured on the soundtrack with vocals, is "Shoo Shoo Baby", sang by R&B girl group Mis-Teeq.[12] "Shoo Shoo Baby" was originally sung by the Andrews Sisters, a popular American wartime group. Although "Shoo Shoo Baby" was the only track on the album containing lyrics, it was not the only lyrical track used in the film; "Non, je ne regrette rien" by Édith Piaf is played in one scene in the film, despite it being recorded in 1960, 16 years after 1944, when the film was set.
In New York Times by Stephen Holden:
There is no effort to resolve the incongruity of the movie's semirealistic images of guns, tanks and aircraft with the ethereal play of animated birds flitting around and comically smashing into things. When Squad F crosses the English Channel on a mission to contact the French Resistance, you may wonder why the pigeons have to be transported in cages aboard a military aircraft. Shouldn't they fly on their own steam?
For all its feathery frivolity, there is no escaping the repugnant fact that "Valiant" is a war movie for kids. To be sure, the war being waged by Valiant and his crew is the so-called "good war," and Squad F is on the side of the angels. But it's a war nonetheless. What might "Valiant" be trying to tell us by the fact that nobody in this version of World War II seems to suffer?
In: Reelviews, by James Berardinelli:
The most disappointing thing about Valiant is the pedestrian quality of the animation. Strictly speaking, it's not bad but, after the advances of films like Finding Nemo and The Incredibles, this film takes a giant step backwards. At times, it has a rough, unfinished look. Facial expressions are less flexible than in many other digitally animated films. Backgrounds frequently lack detail. I don't know how long it took to make Valiant; however, judging purely by the evidence on the screen, it seems to have been put together quickly and cheaply. This is not a strong argument for first-time director Gary Chapman being granted another shot.
